بررسی رابطه منبع مهار تحصیلی، خودکارآمدی و به‌زیستی روانشناختی دانشجویان

هدف این پژوهش، بررسی رابطۀ منبع مهار تحصیلی، خودکارآمدی و به‌زیستی روانشناختی در دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه یزد در سال تحصیلی 90-89 بود. جامعه آماری عبارت بود از تمامی دانشجویان دختر در مقطع کارشناسی که در سال تحصیلی 1390-1389 در دانشگاه یزد مشغول به تحصیل بودند. نمونۀ این پژوهش شامل 393 نفر از دانشجویان دختر بود، که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت بودند از پرسشنامه منبع مهار تحصیلی ترایس (ALOC)، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (GSE)و پرسشنامه آزمون به-زیستی ذهنی بزرگسالان کی‌یز (SWB). جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده شد. داده‌های پژوهش نشان داد که بین منبع مهار تحصیلی درونی دانشجویان و خودکارآمدی آنان رابطۀ معنادار و مثبت وجود دارد. بین منبع مهار تحصیلی درونی و به‌زیستی روانشناختی در افراد نمونه، رابطه معنادار و مثبت است. بین خودکارآمدی و به‌زیستی روانشناختی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین از نظر منبع مهار تحصیلی، خودکارآمدی و به‌زیستی روانشناختی در بین دانشجویان مجتمع‌های علوم انسانی، فنی‌-مهندسی، علوم پایه و هنر و معماری تفاوت معناداری وجود ندارد (P